مطالعه و طراحی میدان اربعین

توضیحات

طراحی میدان اربعین از روح معنوی و آیینی زیارت اربعین الهام گرفته است — پدیده‌ای که میلیون‌ها انسان را در حرکتی جمعی و هماهنگ به سوی مقصدی مقدس پیوند می‌دهد. این ایمان مشترک و حس وحدت، بنیان زبان فضایی و نمادین این پروژه را شکل می‌دهد.

هندسه‌ی بیضوی میدان نمادی از وحدت و تداوم است و بازتابی از حرکت بی‌پایان زائران در مسیر ایمان به شمار می‌آید. در مرکز میدان، برجی یادمانی قرار گرفته که به عنوان محور دیداری و معنوی عمل می‌کند و تجسمی از پرچم امام حسین (ع) است — نمادی از قدرت، پایداری و یادآوری. پیرامون آن، میدان در لایه‌های متحدالمرکز برای تجمع و حرکت سازمان‌یافته گسترش یافته است.

آب‌نمای مرکزی یادآور عطش کربلا و ایثار حضرت عباس (ع) است و با ایجاد تضادی شاعرانه میان رنج و پاکی، حس آرامش و سکون را در فضای گسترده‌ی میدان القا می‌کند.

در مقیاس شهری، میدان به عنوان بستری سازمان‌یافته برای حرکت و آیین‌های جمعی عمل می‌کند. مسیرهای شعاعی و فضاهای باز، جریان عظیم زائران را هدایت کرده و ریتمی فضایی میان اجتماع و پراکندگی ایجاد می‌کنند.

در مقیاس انسانی، فضا حالتی صمیمی‌تر و تجربی‌تر پیدا می‌کند. ایوان‌های سایه‌دار، نیمکت‌های ممتد و نور فیلترشده از میان الگوهای هندسی، مفاهیم مهمان‌نوازی، آرامش و ایمان را در قالب معماری بیان می‌کنند.

زبان متریال ترکیبی از بتن و فلز مشبک با کاشی‌کاری فیروزه‌ای است که تعادلی میان استحکام و لطافت ایجاد می‌کند، در حالی که عناصر مشکی‌رنگ نماد سوگواری و دلدادگی به امام حسین (ع) هستند.

در نهایت، میدان اربعین صرفاً یک فضای شهری نیست، بلکه چشم‌اندازی معنوی است — محیطی که سفر مقدس زائران را از خلال هندسه، ماده و نور مجسم می‌کند؛ فضایی که در عین حال مقدس، انسانی و جاودانه است.